Pomieszczenie główne

Obszerna kawalerka na planie kwadratu, znajdująca się na dziesiątym piętrze wieżowca z apartamentowcami w zachodniej części miasta. Metalicznie-betonowa, minimalistycznie, typowo męsko umeblowana i wyposażona w kilkanaście wielkich szklanych okien, które zajmują niemalże całą powierzchnię ścian północnej i wschodniej, dzięki czemu John codziennie skazany jest na podziwianie zarówno panoramy Ratoil, jak i "przeklętych, romantycznych wschodów słońca". Mieszkanie mieści w sobie osobną łazienkę oraz jedno ogromne pomieszczenie pełniące funkcje kuchni, sypialni, siłowni, salonu oraz gabinetu (gdzieś pomiędzy tym wszystkim pałęta się pittbull Johna, Clark). Natomiast tuż obok części kuchennej umiejscowione są drzwi prowadzące na zadaszony, gigantyczny wręcz taras, jak zwykle zaśmiecony sprzętem sportowym.
Mężczyzna nie angażuje się w życie sąsiedzko-towarzyskie, do pracy wychodzi wcześnie rano, a do domu wraca koło północy, zmęczony kilkugodzinnymi biegami ulicami miasta, toteż niewielu z mieszkańców kojarzy taką postać, jak John Clendon - i jeśli nawet kojarzy, dość szybko o niej zapomina, przypisując jej miano gościa, a nie mieszkańca wieżowca. Ku jego uldze - nie potrzebuje ani przywitań chlebem i solą, ani kawusi z sąsiadeczkami, ani nawet odpowiadania na durne "Dzień dobry, panie Clendon!". Bo po co?